فقط می تونم بگم سخته.
نبود عزیزان ات خیلی سخته.
سخته درو باز کنی و کسی نباشه بهش سلام کنی .
سخته فقط برای خودت غذا درست کنی .
سخته کسی راجع به خریدت از تره بار نظر نده .
=))
:(( سخته کسی نباشه بری رو اعصاب اش . اعصابشو خورد کنی بعد بخندونیش :))
در این حد سخته که رابط ام با گلدون های خونه تو این مدت عوض شد .
هزاری هم صدا و تصویر رو داشته باشی، بازم سخته چون "حضور" نمیشه .
.
.
.
.
البته که به این "نبود" عادت می کنیم احتمالا . اما خب اذیت خواهیم شد تا .
درباره این سایت